Kamis, 18 Desember 2014

Cerita Cekak Dhukun Bajang

Mbah Dhukún, kulå niki nêmbé gadhah prêkawís. Panjênêngan kintên-kintên sagêt nulungi kulå mbótên?” pitakóné Trisnå marang Mbah Suríp nalikå antúk giliran rondhå.
 Mbah Suríp iku wóng síng dituwakaké íng ndéså kono. Jêjêré pancên dudu dhukún, nangíng wóng sakiwå-têngêné kêrêp njalúk tulúng. Ånå síng njalúk didongakaké, ånå síng njalúk cêkêlan, pyandêl, kayådéné watu akík lan ali-ali. Wusånå kondhang kanthi sêsêbutan Mbah Dhukún.
”Prêkårå dhuwít? Åpå ora nduwé gawéyan?. Alaah, gampang kuwi” Mbah Suríp nyauri pitakóné Trisnó sinambi nglintíng udút klóbót.
”Lho, Mbah Suríp kók ngêrtós mênawi kulå nêmbé butúh artå. Nggíh lêrês Mbah. Kulå niki nêmbé butúh artå kaliyan gawéyan. Amargi pacangan kulå, Siti, sêlak nyuwún dilamar. Saumpami wulan ngajêng kulå mbótên mårå nglamar, Siti badé mêdhót sêsambungan. Lan putranipún Pak Lurah Karso sakíng Désa Krajan, sampún nêmbúng dhatêng bapakipún Siti. Kamångkå raós trêsnå kulå kaliyan Siti niku sampún kêpati-pati. Pókóké nêk mbótên kalíh Siti, anaké Pak Slamêt blantík nikó, kulå mbótên mawón.” Trísnó njlêntrêhaké prêkårå síng diadhêpi lan gawé bingúng kuwi marang Mbah Suríp.
”Lha, têrang aku yå ngêrti yên kowé nêmbé ngadhêpi prêkårå síng ruwêt. Lha wóng cahyaníng raimu kétók irêng ngono. Yên kowé ra duwé dhuwít, kuwi gampang. Aku biså ngrampúngaké prêkaramu kuwi kanthi cêpêt” ujaré Mbah Suríp.
”Lha caranipún pripún Mbah? Nåpå ngingu babi ngêpêt, nåpå ngingu thuyúl, nåpå butå ijo? Wah nêk niku kulo mbótên sagêt, Mbah. Mangké mêsthi nyuwún tumbal” sêmauré Trísnó. Dhêwêké isíh pingín takón, nangíng ora mantêb, wêdi yên jêbulé åpå síng dikirå pancên bênêr.
”Åjå kuwatír, ora ngono kuwi. Kowé ora prêlu tumbal. Kowé ngêrti kuburan íng sisíh lór déså kaé?” pitakóné Mbah Suríp karo mêsêm.
”Ngêrtós Mbah, ngêrtós” wangsulané Trísnó.
”Íng kuburan kuwi ånå síng mbaurêkså. Lah, síng mbaurêkså íng kånå wujudé gêndruwo. Arané Mbah Kopís. Pêrcåyåå aku, Mbah Kopís kuwi gêlêm gawé sugihé såpå waé pawóngan síng gêlêm tirakat lan nyumadhiyakaké saté gagak.Gampang lan pénak tå wêwatónê,” pitêrangé Mbah Suríp.
”Mênawi saté gagak kula sagêt nyêpakakên. Nangíng mênawi tirakatipún kadós punåpå, Mbah?” pitakóné Trísnó manêh síng isíh rådå bingúng.
”Tirakaté kuwi påså pati gêni têlúng dinå têlúng bêngi. Yên wís rampúng, kowé kudu nyumdhiyakaké saté gagak íng ngisór wít ringín síng ånå íng kuburan kånå. Wanciné nalikå malêm Slåså Kliwón. Kowé dhéwé yå kudu mêlêk suwéné têlúng dinå têlúng wêngi kuwi. Tak jamín, yên mêngko Mbah Kopís gêlêm dhahar saté gagakmu, åpå waé panjalúkmu mêsthi dituruti déníng Mbah Kopís. Piyé, gêlêm åpå ora?”
”Wah, kadósé kók gampíl nggíh, Mbah. Nangíng kulå niki jiríh Mbah. Kulo ajríh mênawi kiyambakan wóntên kuburan mrikå. Lha lajêng kadóspundi, Mbah?” pitakóné Trísnó.
”Åjå kuwatír. Kabêh mau biså diatúr. Yên kowé ora kuwat nglakóni tirakaté lan ora wani mêlêk dhêwêkan íng ngisór wít ringín, Mbah Suríp iki biså nggêntêni kowé watón kowé biså nykupi wêwatóné,” pratêlané Mbah Suríp.
”Wêwatónipún nåpå, Mbah? Kulo purún mawón,” sêmauré Trísnó katón sumringah.
”Aku bisa nulungi kowé. Watón kowé ngêrti jêr basuki måwå béyå. Dadi kowé kudu nyêpakaké prabéyå mahar kanggo tirakatan lan saté gagaké. Iki ora mbayar lho, múng mbayar mahar kanggo tirakatan.”
”Pintên Mbah pangaji maharipún?” takón si Trísnó.
”Ora larang kók. Múng Rp 3 yutå kanggo tirakatané lan Rp 2 yutå kanggo saté gagak lan lêk-lêkané. Piyé, sagúh ora?” takón Mbah Suríp.
”Wah, kók awís sangêt Mbah. Sagêt nganyang mbótên? Kulå mbótên gadhah mênawi Rp 5 yutå. Nggíh pún, ngatên kémawón, Mbah. Kula takmikír rumiyín, Bénjang énjang kulå kabari putusan kula. Nggíh, makatên kémawón Mbah. Kulå badhé wangsúl rumiyín” Trísnó njalúk pamít.
Ésuké, nalikå srêngéngé durúng njêdhúl íng bang wétan, Trísnó wís têkan omahé Mbah Suríp.
”Nyuwún pangapuntên, Mbah Suríp. Niki ésúk-ésúk kuló sampún ngrépóti.”
”Piyé, nak Trísnó. Sidó åpå ora?” Mbah Suríp éthók-éthóké takón, kamångkå Mbah Suríp asliné wís ngêrti putusané Trísnó.
”Kuló siyós Mbah. Panjênêngên sagêt mêsthêkakên mangké badhé kasil tå, Mbah?” Trísnó takón karo masrahaké wungkusan plastik wêrna irêng marang Mbah Suríp.
Trísnó banjúr pamitan. Trísnó mlaku karo mêsam-mêsêm dhéwé. Trísnó banjúr ngêngên-ngên síng ora-ora. Dhêwêké bakal lunggúh íng jèjèré Siti pas ningkahan. Duwé dhuwít akêh. Wah, pókóké Trísnó bakal dadi wóng sugíh. Isiné múng sênêng-sênêng. Bungah tênan atiné Trísnó. Ora rugi ndrêmís-ndrêmís karo simbóké mau mbêngi, banjúr digólêkké utangan.
Wís pirang-pirang dinå Trisnó ngêntêni, nangíng durúng ånå kabar såkå Mbah Suríp. Trísnó wís wola-wali marani Mbah Suríp, nakókaké asilé. Nangíng wangsulané Mbah Suríp mêsthi sésúk, sésúk lan sésúk.
Nganti luwíh såkå sêtêngah sasi, durúng ånå kabar. Malah Mbah Suríp ora tau íng omahé yên diparani. Trísnó wiwít rumångså kapusan.
Ésuké, nalikå mlaku-mlaku íng prapatan, Trísnó wêrúh ånå karamên íng omahé Pak Bayan Pómó. Trísnó banjúr nyêdhak. Íng kónó katón wóng-wóng pådhå nêsa-nêsu, malah mêh ånå síng ngamúk, péngín ngrusak. Trísnó banjúr mêlu-mêlu mlêbu omahé Pak Bayan Pómó. Amargå isíh durúng ngêrti dunungé kêdadéyan, Trísnó takón karo salah siji tanggané.
”Ar, Ari, ånå åpå iki? Kók ramé-ramé”.
”Kuwi, mau bêngi Mbah Suríp digêrêbêk karo warga amargå ngamar íng Hotêl Mêlati kidúl déså. Mak Surti lapúr marang Pak Bayan yên bojoné, yå Mbah Suríp, lungó nginêp karo cah wédók íng hotêl. Wís têlúng dinå ora mulíh” pitêrangê Ari.
”Hah, Mbah Suríp konangan nggåwå cah wédók lan nginêp hotêl. Oh, dhasar wóng tuwå ora rumångså tuwå” batiné Trísnó karo nêsu-nêsu. Dhêwêké dadi rumångså yên pancên wús diapusi déníng Mbah Suríp.
”Digolêki pirang-pirang dinå ora kêtêmu, kêtêmu pisan malah íng omahé Pak Bayan amargå bar digrêbêk íng hotêl nalikå ngamar karo cah wadón. Alah-alah, kåyå åpå cah wédók síng gêlêm ngamar karo Mbah Suríp. Wóng wís tuwó, rainé ya ora bagús, sugíh yå ora, lha wóng omah ya múng gubúk mêh ambrúk,” batiné Trísnó manêh
”Têrús Mbah Suríp karo såpå lé ngamar, Ar?” pitakóné Trísnó marang Ari.
”Kuwi, karo Siti, anaké Pak Slamêt” wangsulané Ari.
”Hah, karo såpå? Såpå?” pitakóné Trísnó sêmu durúng pêrcåyå marang wangsulané Ari.
”Karo Siti, anaké Pak Slamêt. Pak Slamêt blantík kaé lho” Ari nyauri sêpisan manêh.
Bruuk!!!. Trísnó langsúng ambrúk, sêmapút.

Sumber:
Jagad Jawa - Solopos
http://www.solopos.co.id
http://ki-demang.com/index.php/cerita-cekak-jawa/940-039-dhukun-bajang

Tidak ada komentar:

Posting Komentar