Mbah
Dhukún, kulå niki nêmbé gadhah prêkawís. Panjênêngan kintên-kintên sagêt
nulungi kulå mbótên?” pitakóné Trisnå marang Mbah Suríp nalikå antúk giliran
rondhå.
Mbah Suríp iku wóng síng dituwakaké íng ndéså
kono. Jêjêré pancên dudu dhukún, nangíng wóng sakiwå-têngêné kêrêp njalúk
tulúng. Ånå síng njalúk didongakaké, ånå síng njalúk cêkêlan, pyandêl, kayådéné
watu akík lan ali-ali. Wusånå kondhang kanthi sêsêbutan Mbah Dhukún.
”Prêkårå
dhuwít? Åpå ora nduwé gawéyan?. Alaah, gampang kuwi” Mbah Suríp nyauri pitakóné
Trisnó sinambi nglintíng udút klóbót.
”Lho,
Mbah Suríp kók ngêrtós mênawi kulå nêmbé butúh artå. Nggíh lêrês Mbah. Kulå
niki nêmbé butúh artå kaliyan gawéyan. Amargi pacangan kulå, Siti, sêlak nyuwún
dilamar. Saumpami wulan ngajêng kulå mbótên mårå nglamar, Siti badé mêdhót
sêsambungan. Lan putranipún Pak Lurah Karso sakíng Désa Krajan, sampún nêmbúng
dhatêng bapakipún Siti. Kamångkå raós trêsnå kulå kaliyan Siti niku sampún
kêpati-pati. Pókóké nêk mbótên kalíh Siti, anaké Pak Slamêt blantík nikó, kulå
mbótên mawón.” Trísnó njlêntrêhaké prêkårå síng diadhêpi lan gawé bingúng kuwi
marang Mbah Suríp.
”Lha,
têrang aku yå ngêrti yên kowé nêmbé ngadhêpi prêkårå síng ruwêt. Lha wóng
cahyaníng raimu kétók irêng ngono. Yên kowé ra duwé dhuwít, kuwi gampang. Aku
biså ngrampúngaké prêkaramu kuwi kanthi cêpêt” ujaré Mbah Suríp.
”Lha
caranipún pripún Mbah? Nåpå ngingu babi ngêpêt, nåpå ngingu thuyúl, nåpå butå
ijo? Wah nêk niku kulo mbótên sagêt, Mbah. Mangké mêsthi nyuwún tumbal” sêmauré
Trísnó. Dhêwêké isíh pingín takón, nangíng ora mantêb, wêdi yên jêbulé åpå síng
dikirå pancên bênêr.
”Åjå
kuwatír, ora ngono kuwi. Kowé ora prêlu tumbal. Kowé ngêrti kuburan íng sisíh lór
déså kaé?” pitakóné Mbah Suríp karo mêsêm.
”Ngêrtós
Mbah, ngêrtós” wangsulané Trísnó.
”Íng
kuburan kuwi ånå síng mbaurêkså. Lah, síng mbaurêkså íng kånå wujudé gêndruwo.
Arané Mbah Kopís. Pêrcåyåå aku, Mbah Kopís kuwi gêlêm gawé sugihé såpå waé
pawóngan síng gêlêm tirakat lan nyumadhiyakaké saté gagak.Gampang lan pénak tå
wêwatónê,” pitêrangé Mbah Suríp.
”Mênawi
saté gagak kula sagêt nyêpakakên. Nangíng mênawi tirakatipún kadós punåpå,
Mbah?” pitakóné Trísnó manêh síng isíh rådå bingúng.
”Tirakaté
kuwi påså pati gêni têlúng dinå têlúng bêngi. Yên wís rampúng, kowé kudu
nyumdhiyakaké saté gagak íng ngisór wít ringín síng ånå íng kuburan kånå.
Wanciné nalikå malêm Slåså Kliwón. Kowé dhéwé yå kudu mêlêk suwéné têlúng dinå
têlúng wêngi kuwi. Tak jamín, yên mêngko Mbah Kopís gêlêm dhahar saté gagakmu,
åpå waé panjalúkmu mêsthi dituruti déníng Mbah Kopís. Piyé, gêlêm åpå ora?”
”Wah,
kadósé kók gampíl nggíh, Mbah. Nangíng kulå niki jiríh Mbah. Kulo ajríh mênawi
kiyambakan wóntên kuburan mrikå. Lha lajêng kadóspundi, Mbah?” pitakóné Trísnó.
”Åjå
kuwatír. Kabêh mau biså diatúr. Yên kowé ora kuwat nglakóni tirakaté lan ora
wani mêlêk dhêwêkan íng ngisór wít ringín, Mbah Suríp iki biså nggêntêni kowé
watón kowé biså nykupi wêwatóné,” pratêlané Mbah Suríp.
”Wêwatónipún
nåpå, Mbah? Kulo purún mawón,” sêmauré Trísnó katón sumringah.
”Aku
bisa nulungi kowé. Watón kowé ngêrti jêr basuki måwå béyå. Dadi kowé kudu
nyêpakaké prabéyå mahar kanggo tirakatan lan saté gagaké. Iki ora mbayar lho,
múng mbayar mahar kanggo tirakatan.”
”Pintên
Mbah pangaji maharipún?” takón si Trísnó.
”Ora
larang kók. Múng Rp 3 yutå kanggo tirakatané lan Rp 2 yutå kanggo saté gagak
lan lêk-lêkané. Piyé, sagúh ora?” takón Mbah Suríp.
”Wah,
kók awís sangêt Mbah. Sagêt nganyang mbótên? Kulå mbótên gadhah mênawi Rp 5
yutå. Nggíh pún, ngatên kémawón, Mbah. Kula takmikír rumiyín, Bénjang énjang
kulå kabari putusan kula. Nggíh, makatên kémawón Mbah. Kulå badhé wangsúl
rumiyín” Trísnó njalúk pamít.
Ésuké,
nalikå srêngéngé durúng njêdhúl íng bang wétan, Trísnó wís têkan omahé Mbah
Suríp.
”Nyuwún
pangapuntên, Mbah Suríp. Niki ésúk-ésúk kuló sampún ngrépóti.”
”Piyé,
nak Trísnó. Sidó åpå ora?” Mbah Suríp éthók-éthóké takón, kamångkå Mbah Suríp
asliné wís ngêrti putusané Trísnó.
”Kuló
siyós Mbah. Panjênêngên sagêt mêsthêkakên mangké badhé kasil tå, Mbah?” Trísnó
takón karo masrahaké wungkusan plastik wêrna irêng marang Mbah Suríp.
Trísnó
banjúr pamitan. Trísnó mlaku karo mêsam-mêsêm dhéwé. Trísnó banjúr ngêngên-ngên
síng ora-ora. Dhêwêké bakal lunggúh íng jèjèré Siti pas ningkahan. Duwé dhuwít
akêh. Wah, pókóké Trísnó bakal dadi wóng sugíh. Isiné múng sênêng-sênêng.
Bungah tênan atiné Trísnó. Ora rugi ndrêmís-ndrêmís karo simbóké mau mbêngi,
banjúr digólêkké utangan.
Wís
pirang-pirang dinå Trisnó ngêntêni, nangíng durúng ånå kabar såkå Mbah Suríp.
Trísnó wís wola-wali marani Mbah Suríp, nakókaké asilé. Nangíng wangsulané Mbah
Suríp mêsthi sésúk, sésúk lan sésúk.
Nganti
luwíh såkå sêtêngah sasi, durúng ånå kabar. Malah Mbah Suríp ora tau íng omahé
yên diparani. Trísnó wiwít rumångså kapusan.
Ésuké,
nalikå mlaku-mlaku íng prapatan, Trísnó wêrúh ånå karamên íng omahé Pak Bayan
Pómó. Trísnó banjúr nyêdhak. Íng kónó katón wóng-wóng pådhå nêsa-nêsu, malah
mêh ånå síng ngamúk, péngín ngrusak. Trísnó banjúr mêlu-mêlu mlêbu omahé Pak
Bayan Pómó. Amargå isíh durúng ngêrti dunungé kêdadéyan, Trísnó takón karo
salah siji tanggané.
”Ar,
Ari, ånå åpå iki? Kók ramé-ramé”.
”Kuwi,
mau bêngi Mbah Suríp digêrêbêk karo warga amargå ngamar íng Hotêl Mêlati kidúl
déså. Mak Surti lapúr marang Pak Bayan yên bojoné, yå Mbah Suríp, lungó nginêp
karo cah wédók íng hotêl. Wís têlúng dinå ora mulíh” pitêrangê Ari.
”Hah,
Mbah Suríp konangan nggåwå cah wédók lan nginêp hotêl. Oh, dhasar wóng tuwå ora
rumångså tuwå” batiné Trísnó karo nêsu-nêsu. Dhêwêké dadi rumångså yên pancên
wús diapusi déníng Mbah Suríp.
”Digolêki
pirang-pirang dinå ora kêtêmu, kêtêmu pisan malah íng omahé Pak Bayan amargå
bar digrêbêk íng hotêl nalikå ngamar karo cah wadón. Alah-alah, kåyå åpå cah
wédók síng gêlêm ngamar karo Mbah Suríp. Wóng wís tuwó, rainé ya ora bagús,
sugíh yå ora, lha wóng omah ya múng gubúk mêh ambrúk,” batiné Trísnó manêh
”Têrús
Mbah Suríp karo såpå lé ngamar, Ar?” pitakóné Trísnó marang Ari.
”Kuwi,
karo Siti, anaké Pak Slamêt” wangsulané Ari.
”Hah,
karo såpå? Såpå?” pitakóné Trísnó sêmu durúng pêrcåyå marang wangsulané Ari.
”Karo
Siti, anaké Pak Slamêt. Pak Slamêt blantík kaé lho” Ari nyauri sêpisan manêh.
Bruuk!!!.
Trísnó langsúng ambrúk, sêmapút.
Sumber:
Jagad
Jawa - Solopos
http://www.solopos.co.id
http://ki-demang.com/index.php/cerita-cekak-jawa/940-039-dhukun-bajang
Tidak ada komentar:
Posting Komentar