Guru Nolak Anane Kurikulum 2013

Kurikulum 2013 utawa kang sinebut kurikulum anyar kuwi ora bisa njawab masalah pendhidhikan kang ana ing bumi indonesia. Kurikulum kuwi kudu disampurnakake disik. Mangkono sebabe para guru wani nolak anane kurikulum 2013. Kurikulum pancen penting nanging luwih penting kesiapane guru.

Anjloke kwalitas guru nalika kurikulum 2013 sabenere ora kudu dijawab kaliyan gantine kurikulum anyar nanging sabenere kuwi pemerintah njawab kaliyan pelatihan guru kang bisa ningkatake kwalitas guru ing pelatihan kurikulum 2006 utawa KTSP. Amerga guru akeh kang wis ngajar nganti puluhan taun nanging durung entuk pelatihan guru saka pemerintah. Kuwi nyata tanpa kudu ngadakake penelitian.

Miturut penelitian TIMSS 2011 lan PISA kaliyan cara internasional, Anane kurikulum 2013 bisa nyebabake medune nilai bocah sekolah. Amerga durung nduweni guru kang kwalitas. Saumpama pemerintah kuwi fokus kaliyan pelatihan guru nilai bocah sekolah bisa apik, amerga bocah indonesia kuwi sejatine cerdas, makane perlu guru kang cerdas uga.

Bocah sekolah kang dadi kelinci uji coba kaum penguwasa. Uga didadekake “trial lan error” saka penelitian kebijakan kang berbasis “proyek”. Kang nyebabake pendhidhikan dadi larang ing negeri iki. Nganti bocah kang saka keluwarga kurang mampu kuwi angel entuk pendhidhikan kang layak.

Mendikbud Muhammad Nuh ngendhika ing media “ing kurikulum anyar, guru ora perlu gawe silabus”. Kuwi nyebabake bodho kang nduweni struktur. Guru dijaluk dadi makhluk kang nurut lan bisa njangkepi kepinginane panguwasa. Guru wis ora dadi guru kang merdeka, ora bisa ngajar kaliyan kepinginane lan cara kang miturute bener.

Guru namung dadi tukang lan wis ora dadi arsitek pembelajaran maneh. Luwih cilaka maneh mata pelajaran TIK lan pelajaran liyane kang disenengi siswa malah disingkirna ing kurikulum 2013. TIK namung di anggep dadi alat, lan ora di anggep dadi pengetahuan maneh, lan ora jelas cethane. Ngenani perkara kuwi kandhane lagi dipikirna.

Kepriye guru kudu nolak kurikulum 2013? Kurikulum kuwi sarat kanggo kepentingan politik . Kurikulum kuwi wis ora nuwansa akademik lan penerapane perlu paksaan. Padahal kurikulum kuwi ora tentu bisa njawab masalah pendhidhikan kang ana ing jaman saiki. Guru digawe bingung kaliyan kurikulum anyar. Dijak seminar mrana-mrana nanging hasile kurang srek ing kabeh pihak.

Nanging ing sisi akdemik, kurikulum kuwi ora kabeh dikaji kaliyan ilmiah. Isih akeh para guru lan dosen nakonake kajian ilmiahe. Kompetensi inti lan kompetensi dasare isih nduweni masalah kalebu ing indikatore. Kesane kurikulum kuwi namung gawe pendekatan kekuwasaan, wis ora gawe pendekatan akademik.

Akeh dokumen kurikulum kang sengaja ora disebarake ing publik, amerga wedi yen kena kritik saka kiwa tengen. Guru dipeksa kanggo siap nrima kurikulum kang implementasine durung siap ing lapangan, malahan guru bener-bener dipeksa kanggo nrima.

Anggaran dana gedhene Rp. 2,49 Trilyun kuwi kanggo kurikulum 2013, kang digawe akal-akalan supaya dana bisa metu amerga iming-imingan pendhidhikan kunci pembangunan. Mangkono kang tau ditulis mantan pak Wapres Budiono ing koran kompas.

Solusi ingkang paling pas kanggo kurikulum 2013 yaiku nolak kaliyan tegas. Lan kurikulum 2006 dievaluwasi saka luwih lan kurange banjur gawe uji publik. Aja namung sepihak ngomong yen kurikulum 2006 utawa KTSP ora apik lan kudu diganti. Nanging apa-apa kuwi digawe bener lan diteliti, kang gawe tingkat validitas kang ora diragukake.